> Syntax independent - M & P > BBP > Listed > 23

SYNTAX INDEPENDENT COMPONENTS

Implementation Related Components


Back to overview Previous BBP - 23 - Schadebeheer / Gestion sinistres / Claims handling Next
23. Het schadebeheer en de aanspreking van een service/module ter beschikking gesteld door de verzekeraar

De « ProjectGroep Uitwisselingen Schades » heeft voor de release 01.01.2009 gedacht in de richting van een gescheiden beheer, enerzijds de administratie van de makelaar, en anderzijds de administratie van de verzekeraar. Vandaar de uitdrukking « uitwisselingen schades » en niet « beheer schades ». Het gaat dus over uitwisselingen zoals beschreven in « Figuur 6 – BBP via uitwisseling van berichten » (de figuur).

Release 01.01.2009 en de werkzaamheden van de « ProjectGroep Uitwisselingen Schades ».
De doelstelling.
De « BBP Schades » moeten eerstens de grote volumes qua uitwisselingen bestrijken (in het bijzonder bepaalde takken).
Opgelet; de prioriteiten van de grotere makelaarshuizen (UPCA-BVVM) kunnen anders liggen dan deze van de andere makelaars (Feprabel en FVF).
Het uitwerken van deze BBP heeft geleid tot een inventaris van berichten die (mogelijk) konden opgesteld worden.
Men definiëerde slechts een grote gemene deler, want het is onmogelijk alle gevallen voor/in alle domeinen te voorzien.

De opening van een schade.
2 nogal verschillende visies op de opening van een schade bij de verzekeraar.
  1. De makelaars wensen zelf de opening bij de verzekeraar te kunnen doen, op basis van de informatie in hun bezit, bij middel van een gestructureerd bericht, en daarna een antwoordrecord te ontvangen.
    (Objectief : dubbele ingave vermijden.)
     
  2. De verzekeraars wensen de vrijheid te behouden van te kiezen hoe zij op een schadeaangifte reageren.
    (Objectief : opening via het gewone/huidige kanaal).
    Zij zien de normalisatie vooral mikken op de inhoud van de uitwisselingen.
De sluiting van een schade.
In principe omvat een afgesloten dossier geen reserves meer.
(Uitzonderingen blijven mogelijk.)

Men heeft de verschillende handelingen die voorkomen in het schadebeheer geïnventariseerd.
Een handeling kan meermaals herhaald worden.
Bepaalde handelingen kunnen op elk (on-)gewenst moment opduiken tijdens het schadebeheer.
Met name de handeling "beheersstap" is niet verder uuitgewerkt omdat elk geval weer anders is.

De onderscheiden handelingen binnen de « Life Cycle Schade »
  • Aangifte schade (door de makelaar, de verzekeringnemer, een verzekerde; een verzekeraar-tegenpartij, een derde, een geconventioneerde garage, ...)
  • Opening
  • Ontvangstmelding
  • Aanvraag bijkomende inlichtingen
  • Nazicht waarborgen, …
  • Aanstelling van een expert, van een opdracht (expert, hersteller, geneesheer, …)
  • Beheer (alle mogelijke handelingen, … inbegrepen de weigering, het niet gedekt zijn, bewarende maatregelen, ...)
  • Opvolging (historiek, agenda ; zijnde de voorbije en de toekomstige handelingen)
  • Betaling of transactie; gestort aan wie (verzekerde, derde, ...), per waarborg
  • Beheer van het verhaalsrecht, de invordering
  • Bericht van afsluiting
  • Heropening
In iedere handeling zijn actoren betrokken en worden berichten uitgewisseld. De volgorde van de handelingen ligt niet noodzakelijk éénvormig vast.
23. La gestion des sinistres et la notion de l’invocation d’un service mis à disposition par une compagnie

Le « Groupe de Projet Echanges Sinistres » a, pour le release 01.01.2009, pensé en direction d’une gestion séparée, en sein de l’administration du courtier d’un coté, et en sein de l’administration de l’assureur de l’autre coté. De là l’expression « échanges sinistres » et non « gestion sinistres ». Il y a donc question d’échanges comme décrits dans le « Figure 6 – BBP par échange de messages ». (voir ici)

Le release 01.01.2009 et les travaux du « Groupe de Projet Echanges Sinistres ».
L’objectif.
Les « BBP Sinistres » doivent prioritairement toucher les grosses masses d’échanges (certaines branches en particulier).
Attention, car les priorités des grosses maisons de courtage (UPCA-BVVM) peuvent diverger de celles des bureaux de taille moins importante (Feprabel et FVF).
L’élaboration de ces BBP a conduit à un inventaire de messages susceptibles d’être développés.
N’a été défini qu’un tronc commun, car il est impossible d’envisager tous les cas, pour tous les domaines.

L’ouverture d’un sinistre.
2 visions assez différentes pour l’ouverture du sinistre auprès de l’assureur.
  1. Les courtiers souhaitent effectuer eux-mêmes l’ouverture auprès de l’assureur, sur base des données en leur possession, moyennant message structuré, et ensuite recevoir un bloc retour.
    (Objectif : éviter le double encodage.)
     
  2. Les assureurs souhaitent garder la liberté de choisir la façon dont ils répondent à une déclaration de sinistre.
    (Objectif : ouverture via le canal actuel).
    Ils regardent la normalisation comme visant le contenu des échanges.
La clôture d’un sinistre.
En principe, un dossier clôturé ne comporte plus de réserves.
(Des exceptions restent possibles.)

On a répertorié les différentes actions que surviennent lors de la gestion d’un sinistre.
Une action peut se répéter plusieurs fois.
Certaines actions surviennent à tout moment, lors de la gestion du sinistre.
L’action de gestion, en particulier, n’est pas approfondie, car chaque cas peut être particulier.

Les actions distinguées dans ce « Life Cycle Sinistre »
  • Déclaration du sinistre (par le courtier, le preneur, un assuré, l’assureur adverse, le tiers, un garage conventionné, ...)
  • Ouverture
  • Accusé réception
  • Demande renseignements complémentaires
  • Vérification garanties, …
  • Désignation d’un intervenant, d’une mission (expert, réparateur, médecin, …)
  • Gestion (tous les actes possibles, … y compris le refus, une non couverture, des mesures conservatoires, ...)
  • Suivi (historique, agenda ; c'est-à-dire les actions passées et futures)
  • Paiement ou transaction ; versé à quiconque (assuré, tiers, ...), par garantie
  • Gestion du recours, récupération
  • Avis clôture
  • Réouverture
Dans chaque action sont impliquées des acteurs, et des messages échangés. La chronologie des actions n’est pas nécessairement définie de manière univoque.
.
. . .